Περιεχόμενα
Τι είναι η τερηδόνα
Η τερηδόνα είναι ένα σύμπτωμα, που οφείλεται στην καταστροφή των σκληρών οδοντικών ιστών του στόματος (αδαμαντίνη, οδοντίνη, οστεΐνη). Μπορεί να αναπτυχθεί σε συγκεκριμένες θέσεις και το χρώμα της εξαρτάται από την εντόπιση και την έκτασή της.
Αιτία εμφάνισης της τερηδόνας
Κάποια από τα μικρόβια από τη φυσιολογική μικροχλωρίδα του στόματος (παθογόνα) είναι υπαίτια για την εμφάνιση την τερηδόνας η οποία είναι μια νόσος (λοίμωξη) των σκληρών οδοντικών ιστών. Τα μικρόβια αυτά, έχουν την ικανότητα να διασπούν τους υδατάνθρακες και να παράγουν οξέα. Τα οξέα αυτά προκαλούν διάβρωση στην επιφάνεια του δοντιού. Η παραγωγή των οξέων αυτών, προκαλεί πτώση του pH στο στόμα με επακόλουθο την απασβεστίωση των δοντιών. Είναι λοιπόν εύκολο να γίνει αντιληπτό ότι η αυξημένη συχνότητα λήψης υδατανθράκων ευνοεί την εκδήλωση της τερηδόνας.
Ο παράγοντας της διατροφής, όμως, δεν είναι ο μόνος. Σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση τερηδόνας έχει και η ικανότητα του οργανισμού να αμυνθεί. Ο προστατευτικός ρόλος που παίζει το σάλιο αλλά και η ικανότητα των δοντιών να αντισταθούν στην δράση των μικροβίων, στηρίζει την άμυνα του οργανισμού.
Πρόληψη της τερηδόνας
Η μείωση της λήψης των υδατανθράκων και η εφαρμογή των μέτρων στοματικής υγιεινής στηρίζει την πρόληψη της τερηδόνας.
Αν για παράδειγμα ο καφέ σας περιέχει ζάχαρα, μπορεί να γίνει αντικατάστασή της με κάποιο υποκατάστατο, είτε μείωση του χρόνου της κατανάλωσης.
Ένας αρκετά σημαντικός παράγοντας στη πρόληψη της τερηδόνας είναι και η λήψη φθορίου. Αυτό μπορεί να γίνει με την χρήση οδοντόκρεμας που περιέχει φθόριο. Η ενδεδειγμένη περιεκτικότητα φθορίου στους ενήλικες είναι 1450 ppm F.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει σύσταση για χρήση στοματικών διαλυμάτων, χωρίς όμως αυτά να είναι απαραίτητα. Το στοματικό διάλυμα δεν αντικαθιστά ένα σωστό βούρτσισμα. Ο ρόλος τους είναι περισσότερο υποστηρικτικός.
Εξέλιξη της τερηδόνας
Η εξέλιξη της τερηδόνας μπορεί να γίνει με αργό ή γρήγορο ρυθμό. Ο ρυθμός εξαρτάται από διατροφικούς παράγοντες, από τη συχνότητα και την αποτελεσματικότητα του βουρτσίσματος και από διάφορους άλλους παράγοντες. Αν η διάγνωση της τερηδόνας γίνει στα αρχικά στάδιά της, μπορεί να υπάρξει αναχαίτιση και να παραμείνει ανενεργή. Από την άλλη αν η διάγνωση δεν γίνει έγκαιρα , η τερηδόνα μπορεί να εξελιχθεί και να προκαλέσει εκτεταμένη απώλεια οδοντικής ουσίας.
Αντιμετώπιση της τερηδόνας
Η τερηδόνας, στα αρχικά της στάδια (αρχόμενη τερηδόνα), μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά μέσω προληπτικού προγράμματος. Αυτό μπορεί να γίνει συνήθως με τη χρήση φθοριούχων ή αντιμικροβιακών διαλυμάτων. Αν η τερηδόνα έχει προχωρήσει σε βαθύτερα στρώματα του δοντιού, δεν είναι πλέον δυνατή η συντηρητική αντιμετώπιση και έτσι μπορεί να γίνει εφαρμογή της επεμβατική. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί να γίνει αφαίρεση και αντικατάσταση των τερηδονισμένων ιστών με οδοντιατρικά υλικά εμφράξεως της τερηδονικής κοιλότητας.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ζητάτε την γνώμη του οδοντίατρό σας, οποίος σύμφωνα με τις γνώσεις και της εμπειρία που διαθέτει, είναι σε θέση τόσο να προχωρήσει στη διάγνωση, όσο και στην αντιμετώπηση της τερηδόνας, αλλά και να σας προτείνει τρόπους για την πρόληψή της.
Συμπέρασμα
Η οδοντική τερηδόνα είναι μία συχνή νόσος και η αιτία εμφάνισης της είναι μικροοργανισμοί που παράγουν οξέα. Η εμφάνιση της τερηδόνας μπορεί να προληφθεί με τη χρήση μέτρων στοματική υγιεινής και με τη μείωση της λήψης υδατανθράκων. Αν γίνει αντιμετώπιση της τερηδόνας έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένη απώλεια οδοντικών ιστών. Η αντιμετώπιση της τερηδόνας μπορεί να γίνει με την αποκατάσταση των απολεσθέντων ιστών με οδοντιατρικά υλικά.
